انتهای تنهایی/۰ دیدگاه /در شعرهای من /توسط مجتبی فروتن تنها
انتهای تنهایی
تنهایم و از تنم بلا برخیزد
خواهم ز مسم کنون طلا برخیزد
در سایه ی قدّ کیمیای تو کنون
قد خم نکنی که مجتبی برخیزد